XRP یک توکن است که برای انتقال ارزش از طریق شبکه‌ی ریپل استفاده می‌شود. هدف اصلی XRP این است که واسطه‌ای برای مبادلات دیگر باشد، چه کریپتوکارنسی‌ها و چه ارزهای فیات. XRP یک تکنولوژی است که به‌عنوان یک کریپتوکارنسی و یک شبکه پرداخت دیجیتال برای معاملات مالی عمل می‌کند.
XRP یک پروتکل به‌صورت متن‌باز و درواقع یک شبکه غیرمتمرکز توزیع‌شده‌ی همتا به همتا است که به‌ویژه در امور بانکداری و مالی از آن استفاده می‌شود. این فناوری نخستین بار توسط Chris Larsen و Jed McCaleb در سال ۲۰۱۲ راه‌اندازی شد. نکته جالب در خصوص تکنولوژی ریپل، استقلال ارزی آن است. اساساً، یک تراکنش در شبکه‌ی ریپل با هر ارز قابل تصوری می‌تواند پردازش است. درواقع از این طریق، ریپل قصد دارد تا یک مشکل اساسی را در سیستم پولی بین‌المللی حل کند. به این دلیل که مبادلات ارزی پیچیده، هزینه‌های بالایی به‌ویژه برای معاملات مرزی به همراه دارند و بانک‌ها باید دائماً نقدینگی خود را حفظ کنند و به‌اصطلاح حساب‌های Nostro در کشورهای پذیرنده داشته باشند.
تکنولوژی ریپل
ریپل نقش به خصوصی در دنیای فناوری‌های بلاک چین ایفا می‌کند. در حالی که سایر پروژه‌ها مسیری برخلاف سیستم بانکی کلاسیک را دنبال می‌کنند، ریپل در تلاش است تا با آن‌ها همکاری داشته باشد. به این منظور، RippleLabs (سازمان در پس Ripple) چندین محصول با نام‌های xRapid، xCurrent و xVia را راه‌اندازی کرده است که این‌ها می‌توانند توسط بانک‌ها برای پردازش معاملات جهانی مورد استفاده قرار گیرند. توکن XRP که برای پردازش این معاملات استفاده می‌شود، به‌عنوان ارزی واسط در شبکه ripple عمل می‌کند. به بیان ساده‌تر، ارز ورودی با XRP مبادله می‌شود، سپس برای انجام تراکنش به شبکه انتقال داده می‌شود و پس از رسیدن به گیرنده به ارز خروجی تبدیل می‌شود. این بدان معناست که معاملات با دو ارز مختلف نیز امکان‌پذیر است. XRP در حال حاضر تنها کوین مورد استفاده در RippleNet است. با این وجود، ازنظر تئوری این امکان وجود دارد که بانک‌ها بتوانند کوین‌های خود را ایجاد و از آن‌ها در این شبکه استفاده کنند. به‌اصطلاح، این gateway ها هستند که در این شبکه نقش واسطه را بر عهده دارند.
این‌ها مانند یک ایستگاه میانجی هستند که پرداخت ورودی را دریافت کرده و بر این اساس آن را منتقل می‌کند. یک تراکنش همچنین می‌تواند از چندین gateway عبور کند. علاوه بر این موارد، پلتفرم این ارز برخی از اشکالات مربوط به بانک‌های سنتی را نیز اصلاح کرده است. تراکنش‌ها در شبکه ریپل در عرض چند ثانیه انجام می‌شوند، باوجود اینکه این پلتفرم به‌طور مکرر میلیون‌ها تراکنش را مدیریت می‌کند. این سرعت برخلاف رویکرد بانک‌هایی است که روزها یا هفته‌ها زمان نیاز دارند تا این انتقال را انجام دهند. هزینه انجام معاملات نیز در مقایسه با هزینه‌های بالایی که بانک‌ها برای انجام پرداخت‌های برون‌مرزی دریافت می‌کنند بسیار کم است (حداقل هزینه تراکنش موردنیاز برای انجام یک معامله استاندارد در حدود ۰٫۰۰۰۰۱ XRP است).
تفاوت اساسی بیت کوین با ریپل چیست؟
این سرورهای اعتبارسنجی و مکانیسم اجماع هستند که باعث می‌شوند مردم تصور کنند ریپل هم یک تکنولوژی مبتنی بر بلاک چین است، اگرچه ریپل هم اجماع گرا است، اما برخلاف بیت کوین مبتنی بر بلاک چین نیست. ریپل برای شرکت‌های بزرگ ساخته‌شده است و بااینکه برای مصارف پرداخت شخص به شخص نیز از آن استفاده می‌شود، اما تمرکز اصلی‌اش این مسئله نیست. هدف اصلی پلتفرم ریپل انتقال پول در حجم بالا در سرتاسر جهان با سریع‌ترین سرعت ممکن است. تاکنون، ریپل از زمان انتشارش با بیش از ۳۵ میلیون تراکنش پردازش شده بدون مشکل، همچنان پایدار باقی‌مانده است. این پلتفرم قادر به انجام ۱،۵۰۰ معامله در ثانیه (TPS) است و همچنان قصد دارد تا به سطح Visa یعنی ۵۰،۰۰۰ تراکنش در ثانیه برسد؛ در مقایسه، بیت کوین می‌تواند ۳-۶ tps و اتریوم ۱۵ tps را هدایت کند. توکن ریپل (XRP) مانند ارزهای دیجیتال بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و بسیاری دیگر از کریپتوکارنسی ها استخراج نمی‌شود. در عوض، XRP در همان ابتدای کار به تعداد ۱۰۰ میلیارد کوین منتشر شد. استفاده از XRP کاملاً مستقل از شبکه ریپل است، به این معنا که بانک‌ها برای انتقال دلار، یورو و … به XRP احتیاج ندارند و این همان چیزی است که ممکن است بسیاری از سرمایه‌گذاران کوچک هنگام خرید این توکن آن را فراموش کنند.
