به دلیل به وجود آمدن بستر اینترنت بسیاری از فعالیت‌های روزمرهٔ ما تغییر کرده است و خود را با این بستر وفق داده است. توجه نمایید که اینترنت یک پلتفرم بسیار گسترده میباشد که توانسته تمام بخش‌های زندگی ما را دچار تغییر کند. سرمایه‌گذاری و نحوه استفاده از سرمایه نیز جزء مواردی است که تحت تأثیر اینترنت و استفاده از رایانههای غول پیکر قرار گرفته است.
امروزه رمزارزهای گوناگونی برای مقاصد سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار میگیرند که یکی از معروف‌ترین این رمزارزها بیتکوین میباشد.بیتکوین و کریپتوکارنسی‌های دیگر، خطوطی از رمزهای رایانه‌ای هستند که ارزش پولی دارند. این خطوط رمز با رایانههای قوی و همراه با مصرف زیاد انرژی برق تولید می‌شوند. به کریپتوکارنسی‌ها «ارز دیجیتال» هم گفته می‌شود.
این ارزها، شکلی از پولهای دیجیتالی هستند که با محاسبات ریاضیاتی پیچیده خلق می‌شوند. شاید سوال کنید که «کریپتو» در واژه کریپتوکارنسی به چه معنا است و اصلا از کجا می‌آید؟ این واژه از «کریپتوگرافی» گرفته شده است.
کریپتوگرافی به فرایندی گفته می‌شود که از خلق کوین‌های جدید محافظت می‌کند.
تاریخچه بیتکوین
«Bitcoin» نخستین ارز دیجیتالی است. هیچ‌کس نمی‌داند که چه کسی آن را ساخته است. البته این موضوع تازه‌ای نیست. چون بیشتر ارزهای دیجیتالی در سکوت تولید می‌شوند.
گفته می‌شود که سازنده بیتکوین، فردی به نام ساتوشی ناکوموتو (Satoshi Nakomoto) است. دقیقا مشخص نیست که ساتوشی ناکوموتو واقعا یک فرد است یا گروهی از افراد تحت این نام، اقدام به تولید «Bitcoin» کرده‌اند.
بعد از تولد این رمزارز، دیگر خبری از ساتوشی ناکوموتو به گوش نرسید. مدتی بعد، رمزارزهای متفاوت دیگری مانند «لایتکوین»، «اتریوم» و… هم به دنیا معرفی شده‌اند.
اصطلاحات حوزه بیتکوین
· حالت ذخیره سرد در بیتکوین
یکی از مزایای اصلی «Bitcoin» این است که می‌توان آن را در حالت آفلاین هم در یک سخت‌افزار امن ذخیره کرد. به این حالت، «ذخیره سرد» گفته می‌شود. با وجود ذخیره سرد، امکان به سرقت رفتن رمزارزها به صفر می‌رسد.
ذخیره سرد، در مقابل «ذخیره گرم» قرار دارد. ذخیره گرم، نوعی ذخیره‌سازی است که طی آن، داده‌ها روی سطح اینترنت ذخیره می‌شوند و در نتیجه، امکان به سرقت رفتن آن به وجود می‌آید.
· مزرعه استخراج بیتکوین
هنگامی که تعداد بسیاری از سرورهای قدرتمند برای استخراج بیتکوین در یک سوله و یا یک مکانی جمع شوند، ما به این منطقه و به این محل، مزرعه استخراج بیتکوین می‌گوئیم. توجه نمایید که مزرعه‌های بیتکوین معمولاً در فضاهای بسیار دورتر از شهرها و روستاها قرار میگیرد زیرا عمل استخراج بیتکوین سر و صدای بسیار زیادی را با خودش به همراه دارد و دستگاه‌‌هایی که بیت‌کوین‌ها را استخراج می‌کنند بسیار پر سر و صدا هستند.
علاوه بر این، دستگاه‌‌هایی که بیتکوین را استخراج می‌کنند انرژی برق بسیار زیادی را می‌خواهند که این انرژی برق، می‌تواند خطوط برق شهری را دچار مشکل کند به همین دلیل اگر فردی قصد داشته باشد یک مزرعه استخراج بیتکوین را راه‌اندازی کند باید حتما این مزرعه را در جایی دور از شهر و دور از خطوط برق شهری ایجاد کند تا هم سر و صدای استخراج شهروندان را اذیت نکند، و هم به قدرت برق‌رسانی شهر آسیب وارد نشود.
· فرآیند استخراج بیتکوین یا عبارت دیگر ماینینگ
اگر فردی بخواهد یک بیتکوین را بدست بیاورد، با عنوان ماینر و یا استخراج‌‌کننده شناخته می‌شود. هنگامی که چند فرد کنار یکدیگر جمع شوند و برای استخراج یک بیتکوین معاملات ریاضی سخت و پیچیده‌ای را حل کنند و برای حل سریع آنها با یکدیگر به رقابت بپردازند، در نهایت بیتکوین به فردی خواهد رسید که در زمان کمتر و به صورت درستی این معادلهٔ ریاضی را حل کرده باشد و بیتکوین را به دست آورده باشد.
هنگامی که یک ماینر و یا استخراج کننده به جواب صحیح برسد، بیت‌کوین‌هایی که در این زمان تولید شده‌اند تماما برای او خواهند بود و به او تعلق دارند.
· نود بیتکوین ( NODE)
قبل از هر چیز باید درباره نودها صحبت کنیم؛ یک نود (Node) یا گره در شبکه بیت کوین، کامپیوتر قدرتمندی است که نرم‌افزار بیت کوین را اجرا و با مشارکت در انتقال اطلاعات، به حفظ کار شبکه بیت کوین کمک می‌کند.
بعضی از نودها شرایطی ویژه دارند که به آنها نود ماینینگ )همان ماینر(می‌گویند؛ در ابتدای کار بیت کوین، همه نودها ماینر بودند اما امروزه نودهای ماینینگ با نودهای صرفاً اعتبارسنج تفاوت دارند؛ نودهای ماینر که دارای قدرت پردازش زیادی هستند، تراکنشهای بیتکوین را در بسته‌هایی به نام بلاک جمع‌آوری و سپس آنها را به هم متصل می‌کنند و بلاکچین را تشکیل می‌دهند.
بلاکچین بیتکوین
بنام خدا
پیشنهاد می‌کنیم قبل از شروع، مقالۀ «بلاکچین به زبان ساده» را بخوانید.
ارزهای رمزپایه (Cryptocurrencies) از یک شبکه رمزگذاری شده نظیر به نظیر برای ذخیره موجودی شما و همچنین تأیید معاملات استفاده می‌کنند. این شبکه بلاکچین نامیده می‌شود ، می‌توانید آن را یک لیست عظیم عمومی از هر معامله‌ای که انجام شده است در نظر بگیرید (دفتر کل). این زنجیره بلوک در رایانه ذخیره می‌شود (یا گِرِه Node) و لیست فرستنده ، گیرنده ، مقدار و زمان تقریبی هر معامله را به شکل تأیید شده و بدون نام و نشان (بدون قابلیت شناسای ارسال‌کننده و دریافت‌کننده ارز) نمایش می‌دهد. هر معامله جدید یک بلاک (بلوک یا دسته‌ای از اطلاعات …) جدید است و هر بلاک جدید غیرقابل تغییر است ، به این معنی که پس از یک بار تایید و بسته شدن، دیگر تغییر نمی‌کند.
تمام هدف بلاکچین این است که به مردم اجازه می‌دهد داده‌های ارزشمند را به روشی ایمن و ضد دستکاری به اشتراک بگذارند. بلاکچین‌ها داده‌ها را با استفاده از فرمولهای ریاضی پیچیده و قوانین نرم‌افزاری نوآورانه ذخیره می‌کنند که دستکاری آنها برای مهاجمین (هکرها Hackers)بسیار دشوار است. علاوه بر این ، بلاکچین با استفاده از توزیع دفتر عمومی اطلاعات در یک شبکۀ نظیر به نظیر، بدون حتی یک ایراد، امنیت و یکپارچگی اطلاعات را تضمین می‌کند.
بلاکچین به اختصار
ارزهای رمزپایه (Cryptocurrencies) از یک شبکه رمزگذاری شده نظیر به نظیر برای ذخیره موجودی شما و همچنین تأیید معاملات استفاده می‌کنند. این شبکه بلاکچین نامیده می‌شود ، می‌توانید آن را یک لیست عظیم عمومی از هر معامله‌ای که انجام شده است در نظر بگیرید (دفتر کل). این زنجیره بلوک در رایانه ذخیره می‌شود (یا گِرِه Node) و لیست فرستنده ، گیرنده ، مقدار و زمان تقریبی هر معامله را به شکل تأیید شده و بدون نام و نشان (بدون قابلیت شناسای ارسال‌کننده و دریافت‌کننده ارز) نمایش می‌دهد. هر معامله جدید یک بلاک (بلوک یا دسته‌ای از اطلاعات …) جدید است و هر بلاک جدید غیرقابل تغییر است ، به این معنی که پس از یک بار تایید و بسته شدن، دیگر تغییر نمی‌کند.
تمام هدف بلاکچین این است که به مردم اجازه می‌دهد داده‌های ارزشمند را به روشی ایمن و ضد دستکاری به اشتراک بگذارند. بلاکچین‌ها داده‌ها را با استفاده از فرمولهای ریاضی پیچیده و قوانین نرم‌افزاری نوآورانه ذخیره می‌کنند که دستکاری آنها برای مهاجمین (هکرها Hackers)بسیار دشوار است. علاوه بر این ، بلاکچین با استفاده از توزیع دفتر عمومی اطلاعات در یک شبکۀ نظیر به نظیر، بدون حتی یک ایراد، امنیت و یکپارچگی اطلاعات را تضمین می‌کند.
بلاکچین به زبان فنی تر
بلاکچین یکی از انواع دفترکل «غیرمتمرکز»، بر اساس تایید و نظارت جامعه، برای نگهداریِ «دائمیِ» اطلاعاتِ تثبیت شده و به هم پیوسته است. به عبارت فنی تر، بلاکچین یکی از انواع دفترکل توزیع شده (Distributed Ledger) مبتنی بر «اجماع» است که در آن هر ردیفِ جدیدی از اطلاعات (بلوک/بلاک) ردپایی رمزنگاری‌شده (هَش Hash) از بلوک قبلی در خود دارد.
این ردپا (که ازین به بعد با نام هش میشناسیم) یک عبارت نوشتاری با طول مشخص است (به طور مثال: cnd6 bfhr 7yer tjcy 48r9 5y4j r8p9 3uy4 9d8r q089). هر هش بوسیلۀ انجام یک سری محاسباتِ رمزنگاری بر روی هشِ بلوک قبلی (Cryptography) و بر اساس فرمولی مشخص (این فرمول در ابتدای تولد بلاکچین تعریف می‌شود) ساخته می‌شود.
در بلاکچین وقتی بلوک جدیدی به انتهای زنجیره بلوکها اضافه می‌شود هشِ مربوط به آن بلوک طبق فرمول محاسبه می‌شود و برای تاییدِ این هش، تمام بلوکهای زنجیره از ابتدا تا کنون (بلا استثنا) توسط اکثریتِ حاضر در شبکه بررسی می‌شوند تا برای تایید هش و بلوک جدید به یک توافق یا همان اجماعِ حداکثری (Consensus) برسند. دراینجا هیچ سازمان مرکزی به عنوان ناظر یا تایید‌کننده وجود ندارد و نظارت توسط همه افراد امکان پذیر است و همۀ تاییدات به شکل غیرمتمرکز (Decentralized) توسط اجماع انجام میپذیرند.
در حقیقت، هش‌های بلوکها از هشِ اولین بلوک تا کنون دوباره محاسبه می‌شود تا این اطمینان حاصل شود که هشِ بلوک جدید در ادامه و در نتیجۀ محاسباتِ همان هش‌های معتبر و تایید شدۀ قبلی تولید شده. بلوکِ تایید شده نیز برای همیشه بدون تغییر خواهد ماند.
بدین ترتیب تعریف یک بلوکِ ساختگی و تقلبی و تزریق به زنجیره بلوکها (به قصد ایجاد اختلال یا سوءاستفاده‌های دیگر) تقریبا غیر ممکن است. چون تمام شبکه و تمام تراکنش‌ها و بلوکها در معرض دید و در دسترسِ تمام افراد است و بلوک تقلبی از اجماع حداکثری تاییدیه دریافت نخواهد کرد. از طرف دیگر تمام اطلاعاتِ تایید شدۀ قبلی تا کنون در قالب فایلی با نسخه‌های پشتیبانِ متعدد در سراسر شبکه موجود و قابل دانلود میباشد (به طور مثال فایل بلاکچینِ بیتکوین تا آبان سال 1396 حدود 150 گیگابایت حجم داشته).
این فایلهای یکسان بر روی کامپیوترهای بیشماری که داوطلبانه در خدمتِ شبکه هستند ذخیره شده‌اند. به این مجموعه کامپیوترها نود یا گره (Node) گفته می‌شود. و نرم‌افزار مخصوص بلاکچین به منظور انجام محاسباتِ ریاضیِ حل مسئله (محاسبات هش، تأییدِ درست بودنِ راه حلِ مسئلۀ ریاضی و یا راستی آزماییِ آن که در اصطلاح Proof Of Work نامیده می‌شود و سایر محاسبات مورد نیاز) روی آنها نصب شده.
بدیهی است به مرور زمان که تعداد بلوکها در بلاکچین بیشتر می‌شود هم حجم اطلاعاتِ بلاکچین بیشتر می‌شود و هم محاسبۀ هش و تاییدات مربوطه سختتر و زمانبر تر می‌شود تا آنجا که امکان دارد تعداد و قدرت پردازنده‌های موبایل، کامپیوترهای خانگی یا لپتاپ‌ها و حتی سرورها پاسخگوی پردازش بهینۀ مورد نیاز نباشد. در این حالت دستگاههای مخصوصی تولید می‌شود که فقط برای حل فرمول و مسئلۀ بلاکچین استفاده می‌شوند. این دستگاهها که به اختصار آسیک نامیده می‌شوند (Application-Specific Integrated Circuits – ASIC یا مدارهای مجتمع با کاربرد خاص) از مجموعه‌ای از آی سی‌ها (Integrated Circuits) برای همین منظور ساخته شده‌اند.
از طرف دیگر
مجموعه‌هایی در خدمت بلاکچین وجود دارند که از قدرت پردازش آسیک‌ها و کامپیوترهای متصل به آن مجموعه برای انجام محاسباتِ تایید بلوکهای جدیدِ پیدا شده بهره میگیرند. این مجموعه‌ها در اصطلاحِ، استخر یا Pool نام دارند.
مجموعه‌هایی در خدمت بلاکچین وجود دارند که از قدرت پردازش آسیک‌ها و کامپیوترهای متصل به آن مجموعه برای انجام محاسباتِ تایید بلوکهای جدیدِ پیدا شده بهره میگیرند. این مجموعه‌ها در اصطلاحِ، استخر یا Pool نام دارند.
اشخاصی که داوطلبانه دستگاههای آسیک (ASIC) را خریداری می‌کنند و با اتصال به یکی از استخرها (از طریق اینترنت) به پردازش شبکه کمک می‌کنند در ازای این کمک (و مصرف برق و مصرف پهنای باند اینترنت و …) از آن استخر و در حقیقت از بلاکچین، پاداشی دریافت می‌کنند. نوع و مقدار این پاداش طبق تعاریف و توافقات و قوانین و پروتکل‌های هر بلاکچین متفاوت است ولی معمولا کاربران پاداش خود را به شکل یک ارز دیجیتال (به طور مثال، بیتکوین یا اتریوم یا …) در نرم‌افزار یا اپِ کیف پول الکترونیک مخصوص (Wallet، وَلِت) دریافت می‌کنند. این روشِ بدست آورنِ پاداش شبیه استخراج یا ماینینگ طلا (Mining) از معدن میباشد که در آن معدنچی یا ماینر (Miner) به سختی کار می‌کند و در ازای طلای یافت شده به اندازۀ قسمتی و درصدی از همان طلا پاداش میگیرد. ازینرو به این روش بدست آوردن ارز دیجیتال، استخراج ارز دیجیتال یا ماینیگ گفته می‌شود.
اشخاصی که داوطلبانه دستگاههای آسیک (ASIC) را خریداری می‌کنند و با اتصال به یکی از استخرها (از طریق اینترنت) به پردازش شبکه کمک می‌کنند در ازای این کمک (و مصرف برق و مصرف پهنای باند اینترنت و …) از آن استخر و در حقیقت از بلاکچین، پاداشی دریافت می‌کنند. نوع و مقدار این پاداش طبق تعاریف و توافقات و قوانین و پروتکل‌های هر بلاکچین متفاوت است ولی معمولا کاربران پاداش خود را به شکل یک ارز دیجیتال (به طور مثال، بیتکوین یا اتریوم یا …) در نرم‌افزار یا اپِ کیف پول الکترونیک مخصوص (Wallet، وَلِت) دریافت می‌کنند. این روشِ بدست آورنِ پاداش شبیه استخراج یا ماینینگ طلا (Mining) از معدن میباشد که در آن معدنچی یا ماینر (Miner) به سختی کار می‌کند و در ازای طلای یافت شده به اندازۀ قسمتی و درصدی از همان طلا پاداش میگیرد. ازینرو به این روش بدست آوردن ارز دیجیتال، استخراج ارز دیجیتال یا ماینیگ گفته می‌شود.
رابطه بلاکچین و بیتکوین چیست؟
بیتکوین مولودِ بلاکچین میباشد. در اصل اولین بار در سال 2008 میلادی (1387 شمسی) بلاکچین توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) طراحی و تعریف شد تا از آن به عنوان دفترکلِ تراکنشهای یک ارز دیجیتال (که نامش را بیتکوین گذاشتند) استفاده کنند.
این فرد یا افراد برای اولین بار توانستند مشکلِ خرج/مصرفِ دوبارۀ یک واحدِ یکتا از پول دیجیتالِ را بدونِ حضور و وجود یک سازمانِ یا مقامِ معتمد و فقط بر اساس اجماع اکثریت حل کنند.
بیتکوین مولودِ بلاکچین میباشد. در اصل اولین بار در سال 2008 میلادی (1387 شمسی) بلاکچین توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) طراحی و تعریف شد تا از آن به عنوان دفترکلِ تراکنشهای یک ارز دیجیتال (که نامش را بیتکوین گذاشتند) استفاده کنند.
این فرد یا افراد برای اولین بار توانستند مشکلِ خرج/مصرفِ دوبارۀ یک واحدِ یکتا از پول دیجیتالِ را بدونِ حضور و وجود یک سازمانِ یا مقامِ معتمد و فقط بر اساس اجماع اکثریت حل کنند.
مشکلِ دوبارخرج کردن (Double-spending) از آنجا ناشی می‌شود که پول دیجیتال به صورت فایل‌هایی است که قابلیت کپی شدن و سوءاستفاده را دارند. برای همین در پولهای دیجیتالی که بانکها تولید و توزیع کرده‌اند و یا در ارزهای رمزپایه (Cryptocurrency، همچون بیتکوین، اتریوم، ریپل، لایتکوین و …) که بر بستر دفترکل توزیع شده بوجود آمده‌اند، ساز و کارهایی اندیشیده شده تا جلوی مشکل دوبارخرج کردن را بگیرد.
مشکلِ دوبارخرج کردن (Double-spending) از آنجا ناشی می‌شود که پول دیجیتال به صورت فایل‌هایی است که قابلیت کپی شدن و سوءاستفاده را دارند. برای همین در پولهای دیجیتالی که بانکها تولید و توزیع کرده‌اند و یا در ارزهای رمزپایه (Cryptocurrency، همچون بیتکوین، اتریوم، ریپل، لایتکوین و …) که بر بستر دفترکل توزیع شده بوجود آمده‌اند، ساز و کارهایی اندیشیده شده تا جلوی مشکل دوبارخرج کردن را بگیرد.
بعد از ابداع بلاکچین هر دفترکل توزیع شدۀ دیگر که با این فناوری و با همان مفاهیم بلوک و زنجیره و هش و تایید و حل مسئله و … تعریف شد را بلاکچین نامیدند. امروزه از فناوریِ بلاکچین نه تنها برای تثبیت و تایید تراکنشهای ارزهای رمزپایه استفاده می‌شود بلکه برای تثبیت و تایید و نگهداشت دائمیِ انواع دارایی‌های دیجیتال یا دیجیتال شدۀ دیگر نظیر مدارک هویتی و اسناد ملکی و مدارک و مدارج تحصیلی و … هم استفاده میگردد.
از طرف دیگر فناوری‌های دیگری هم به موازات بلاکچین توانستند شکل بگیرند که مانند بلاکچین نوعی دفترکل توزیع شده ولی با تعاریف و قواعد متفاوت میباشند. از جمله این فناوریها می‌توان از BlockDAG و TDAG نام برد.
سوال، نظر، دیدگاه و کامنت در پایین همین صفحه فراموش نشود
موفق باشید
ارزاخبار
ماینر، آسیک یا ASIC چیست؟
بدیهی است به مرور زمان که تعداد بلوکها در بلاکچین بیشتر می‌شود هم حجم اطلاعاتِ بلاکچین بیشتر می‌شود و هم محاسبۀ هش و تاییدات مربوطه سختتر و زمانبر تر می‌شود تا آنجا که امکان دارد تعداد و قدرت پردازنده‌های موبایل، کامپیوترهای خانگی یا لپتاپ‌ها و حتی سرورها پاسخگوی پردازش بهینۀ مورد نیاز نباشد. در این حالت دستگاههای مخصوصی تولید می‌شود که فقط برای حل فرمول و مسئلۀ بلاکچین استفاده می‌شوند. این دستگاهها که به اختصار آسیک نامیده می‌شوند (Application-Specific Integrated Circuits – ASIC یا مدارهای مجتمع با کاربرد خاص) از مجموعه‌ای از آی سی‌ها (Integrated Circuits) برای همین منظور ساخته شده‌اند.
وایت پیپر بیتکوین white paper (سپیدنامه بیتکوین)
وایت پیپر بیتکوین اولین سندی بود که اصول یک سیستم پرداخت الکترونیکی با رمزنگاری امن را به صورت خلاصه و از نگاه فنی ارائه می‌داد. همچنین، توضیحاتی برای یک سیستم همتا به همتا بدون نیاز به اعتماد به شخص ثالث ارائه کرد که اساساً برای شفافیت و مقاومت در برابر سانسور طراحی شده بود، و در نهایت وایت پیپر بیتکوین اولین سندی بود که کنترل مالی را دوباره در اختیار افراد قرار می‌داد.
در آن زمان، جهان گرفتار یک بحران مالی بود که به وسیله سرمایه‌گذاری و سفته بازی‌های بیش از حد در بازارهای مالی و به خطر افتادن پول سپرده گذاران به ارزش میلیون‌ها دلار تشدید شده بود. این سند، بنیادی را برای اولین ارز کاربردی دیجیتال که با فناوری دفتر کل توزیع شده به نام بلاکچین تأمین می‌شود تعیین کرد.
یکی از ویژگی‌های نو آورانه سیستم پرداخت الکترونیکی Satoshi این بود که این سیستم مشکل همیشگی “هزینه دو برابر” که پرداخت‌های بدون پول را دچار اختلال کرده بود را حل کرد.
از طریق اجرای تراکنشهای دارای زمان ثبت شده و بدون تغییر که به صورت کلی توسط یک شبکه توزیع‌کننده اعتبارسنج تأیید می‌شود، دیگر امکان ندارد شخص دو بار همان وجوه را پرداخت کند.
این وایت پیپر تحت مجوز عمومی MIT در سال ۲۰۰۸ منتشر شد تا همگان از آن یاد بگیرند، به اشتراک بگذارند و از آن لذت ببرند.
در این مقاله ۱۰ نقل‌قول کلیدی از مقاله ناکاموتو را با شما به اشتراک می‌گذاریم:
۱- بیتکوین نقش واسطه‌ها را حذف می‌کند
تجارتی که در دنیای اینترنت صورت میگیرد، منحصراً مؤسسات مالی را به‌عنوان شخص ثالث قابل‌اعتماد می‌شناسد و به آنها وابسته است. دنیای امروزی به یک سیستم پرداخت الکترونیکی نیاز دارد که مبتنی بر اثبات رمزنگاری باشد نه اعتماد.
هواداران و مدافعان بیتکوین، عاشق این مسئله هستند که بیتکوین به هیچ نیروی متمرکزی (مانند بانکها) وابسته نیست، مخصوصاً که پتانسیل نقض اعتماد را نمی‌توان نادیده گرفت. به‌عنوان‌مثال شرکت‌های کارت‌های اعتباری اجازه می‌دهند خریداران، تراکنشهای خود را تحت شرایط خاص نقض کنند (یا بازگردانند). یک فروشنده، هرگز نمی‌تواند یقین داشته باشد که یک پرداخت، به‌صورت دائمی صورت گرفته است. حال‌آنکه بیتکوین شخص ثالث را از معادله حذف می‌کند و تراکنش‌ها را قابل‌اعتماد و غیرقابل‌فسخ می‌سازد.
۲- آسیب‌پذیری بنیادی بیتکوین
این سیستم تا زمانی که گره‌های صادق و درستکار، به‌طور جمعی قدرت CPUبیشتری را نسبت به گروه گره‌های مهاجم کنترل می‌کنند، امن خواهد بود. بیتکوین در صورتی عملکرد مطلوبی خواهد داشت که به‌اندازهٔ کافی «سخت» باشد، یعنی افرادی که به دنبال زنجیرهٔ معاملات جعلی هستند، نتوانند از بلاکچین اصلی سبقت بگیرند. این امر مستلزم قدرت محاسباتی بسیار بالا است. درواقع همین امر مشخص می‌کند که درنهایت، چه چیزی تهدیدی برای بیتکوین محسوب می‌شود: اگر تعداد افراد کافی، تلاش کنند از قدرت محاسباتی مذکور پیش بیفتند، صحت و تمامیت بیتکوین در معرض خطر خواهد بود.
۳- پایهٔ اعتماد به بیتکوین
ما باید راهی برای پرداخت بیابیم که از طریق آن، مطمئن شویم مالکین قبلی بیتکوین، پیش‌ازاین تراکنشی را امضا نکرده‌اند. راه‌حل ما با یک سرور زمان‌بندی (تایم استمپ) آغاز می‌شود.
بزرگ‌ترین تهدید در استفاده از بیتکوین، پتانسیل دو بار خرج شدن آن است. در پولهای فیزیکی، امکان دو بار خرج شدن پول مطلقاً وجود ندارد، زیرا شما نقدینگی را به دست فروشنده می‌سپارید. اعتبار پایه‌ای بیتکوین، از جایی ناشی می‌شود که هر کس، به کلیهٔ تراکنشهای قبلی واقف است. به عبارتی، کاملاً مشخص است که یک پول، چه مسیری را درگذشته طی کرده است.
۴- چرا گواه ثبات کار ضروری است
پس‌ازاینکه تلاش یک CPU، به‌عنوان اثبات کار (Proof-of-Work) صرف شد، دیگر آن بلوک بدون بازنویسی مجدد، تغییری نخواهد کرد. هنگامی‌که بلوکهای بعدی وارد زنجیره می‌شوند، کاری که برای تغییر بلوک لازم است، بازخوانی کلیهٔ بلوکهای بعدی را هم شامل می‌شود.
بیتکوین در طول زمان قوی‌تر شده و گواه اثبات کار، یکی از اجزای ضروری این قدرت است. با طولانی‌تر شدن بلاکچین بیتکوین، شانس حملهٔ موفق به آن نیز کاهش‌یافته است. درحالی‌که سختی گواه اثبات کار در طول زمان افزایش می‌یابد، توان دفاعی بیتکوین هم بیشتر می‌شود.
۵- بیتکوین چگونه رشد می‌کند
گره‌ها، همیشه طولانی‌ترین زنجیره را به‌عنوان زنجیرهٔ صحیح در نظر میگیرند و به گسترش آن ادامه می‌دهند. چالش جدیدی که با افزایش محبوبیت بیتکوین، مطرح شد، این بود که همهٔ گره‌ها، آخرین نسخهٔ بلاکچین را در اختیار نداشتند. اما باگذشت زمان، تراکنشهای بعدی، توزیع بلاکچین بلندتر را بیشتر گسترش می‌دهند و به‌این‌ترتیب، کل شبکه را در برمی‌گیرند.
۶- انگیزهٔ استخراج بیتکوین
به‌طور قراردادی، اولین تراکنش در یک بلوک، یک تراکنش خاص است که به خلق یک کوینِ جدید منجر می‌شود. خالق بلوک جدید، مالک کوین است. این فرض، انگیزه‌ای می‌شود برای همهٔ گره‌ها، که از شبکه حمایت کنند. همچنین راهی را برای به گردش درآمدن کوین‌ها فراهم می‌کند.
استخراج بیتکوین همیشه یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این جنبش بوده است. با افزایش قیمت بیتکوین، حجم عظیمی از قدرت محاسباتی صرف باز کردن بلوکهای جدید و کسب مقدار کمی بیتکوین است که درنتیجهٔ این موفقیت حاصل می‌شود. همان‌طور که این مقاله اشاره می‌کند، ماین کردن یا استخراج بیتکوین به افرادی که قدرت پردازشی بسیار زیادی دارند، انگیزه می‌دهد که به دنبال تخریب و نابود کردن بلاکچین نباشند. زیرا آنها در عوض می‌توانند به دنبال ایجاد بیتکوین جدید باشند.
۷- تعامل با یک زنجیرهٔ در حال رشد
زمانی که یک تراکنش در یک کوین، زیر تعداد بلوکهای کافی قرار گرفت، می‌توان به‌منظور خالی کردن فضای هارددیسک، تراکنشهای پیش از آن را حذف کرد.
سرعت پردازش بیتکوین به علت افزایش محبوبیت آن، کاهش‌یافته است؛ اما بنیان‌گذاران بیتکوین نیاز به هرس کردن شاخه‌های بلاکچین را پیش‌بینی کرده‌اند. این متدولوژی، شامل فشرده‌سازی بلوکهای قدیمی (که قبلاً تراکنشهای کافی روی آن انباشته‌شده‌اند) با استفاده از هش‌های کوتاه‌تر است. گرچه کوتاه کردن تئوریکال شاخه‌ها، در عمل سختتر از چیزی است که در مقالهٔ سفید بیتکوین بیان‌شده بود. زیرا تضمینی وجود ندارد که هر یک از بلوکهای حذف یا هرس شده، حاوی اطلاعاتی نباشند که برای بقیهٔ بلاکچین ضروری است.
۸- ادارهٔ تراکنشهای بزرگ‌تر
گرچه می‌توان هر کوین را به‌صورت جداگانه و انفرادی مدیریت کرد، اما کار سختی است که برای هر یک سنتی که می‌خواهد منتقل شود، تراکنش جداگانه‌ای انجام داد. به‌منظور تقسیم و ترکیب مبالغ؛ تراکنش‌ها از ورودی‌ها و خروجی‌های متعددی برخوردار خواهند بود.
ما ارزهای رایج را در قالب سکه (مثلاً یک یورو) یا اسکناس (۲۰ دلاری) می‌بینیم. بیتکوین هم به لحاظ تئوریک، می‌تواند با واحدهای گسسته تنظیم و تعریف شود. بااین‌حال بیتکوین هنوز هم کارایی بیشتری برای اجرای تراکنشهای با سایز متغیر دارد. بر این اساس، یک کاربر می‌تواند یک قبض چهار بیت‌کوینی داشته باشد، بدون اینکه بلاکچین چهار بار برای هر بیتکوین واحد اجرا شود. این در حالی است که ما برای یک پرداخت چهار دلاری، به چهار «یک‌دلاری» نیاز داریم.
۹- حریم خصوصی بیتکوین
مردم می‌توانند ببینند که یک نفر، مبلغی را به فرد دوم انتقال می‌دهد؛ اما اطلاعاتی که این تراکنش را به فرد خاصی لینک کند، در دسترس نخواهد بود. درواقع این اطلاعات، مشابه با چیزی است که در بورس سهام می‌بینیم: تاریخ و سایز معاملات فردی و «نوار»، به‌صورت عمومی منتشر می‌شود، بدون اینکه اعلام کنند معاملات به چه کسی تعلق دارد.
حریم خصوصی، یکی از مهم‌ترین مزایای تراکنشهای ارزهای رمزنگاری در مقایسه با سایر پرداخت‌ها است. شاید بیتکوین، آن‌قدر هم که مدنظر بعضی از کاربران است، خصوصی نباشد. این امر، نقطهٔ قوت برخی از رقبای بیتکوین محسوب می‌شود که بیشتر از سایرین، روی حریم خصوصی متمرکز شده‌اند. بااین‌حال مقالهٔ سفید به اقدامات دیگری ازجملهٔ استفاده از اطلاعات کلیدی مختلف در هر تراکنش اشاره می‌کند که کاربران بیتکوین می‌توانند انجام دهند.
۱۰- مکانیسم دفاعی بیتکوین
گره‌ها، هیچ تراکنش نامعتبری را به‌عنوان پرداخت نمی‌پذیرند و گره‌های درستکار، هرگز اجازه نمی‌دهند که یک بلوک آنها را کنترل کند. یک مهاجم، تنها می‌تواند تلاش کند یکی از تراکنشهای خودش را تغییر دهد تا آخرین پولی را که خرج کرده است، بازگرداند.
مقالهٔ سفید در پایان، این احتمال را بررسی می‌کند که یک مهاجم، بخواهد بلاکچین متناوبی را تولید کند. در این صورت مهاجم باید به‌اندازه‌ای سریع کار کند که نسخهٔ نادرست او، مقبولیت به دست آورد. در غیر این صورت، اگر مهاجم پشت سر گره‌های دیگر قرار بگیرد، احتمال نقض تراکنشی که درگذشته صورت گرفته، به صفر می‌رسد.
