شاید این اصطلاح را در فضای رمزارزها شنیده باشید: PoW. اثبات کار یا Proof of Work به بیتکوین و رمزارزهایی با فناوری مشابه اجازه میدهد بدون یک کنترل کنندۀ مرکزی (مانند دولت یا بانک مرکزی) کار کند. این راه حل در حقیقت یک الگوریتم کامپیوتری است.
کار خودخواهانه برای هدفی بزرگتر
Proof of Work یک الگوریتم اجماع است که از شرکتکنندگانش (استخراجکنندگان بیتکوین) میخواهد تا انرژی و توان محاسباتی خود را برای تجمیع دستهای از تراکنشهای جدید صرف کنند. در ازای آن، اگر اولین نفری باشند که با موفقیت شماره سریال هگزادسیمال 64 کاراکتری (هش) را (که تاریخچه تراکنشهای گذشته، تراکنشهای جدید و شناسه خود به عنوان ماینرِ برنده را در بر میگیرد) با موفقیت محاسبه کنند، بیتکوین پاداش میگیرند.
به عبارت دیگر، ماینرها این پاداش بیتکوین را برای خود میخواهند، بنابراین آنها به طور خستگی ناپذیر تلاش خواهند کرد تا راه حلی برنده ایجاد کنند. سپس برنده، راه حل خود و لیست تراکنشهایی را که شامل میشود به بلاکچین میفرستد، بنابراین آن تراکنشها را برای همیشه به صورت عمومی ایمن میکند. تقریباً هر ده دقیقه، این فرآیند تکرار میشود تا به تمرکززدایی، ایمنسازی و تأیید همه تراکنشهای روی بلاکچین کمک کند و در عین حال به ماینرها برای اثبات کارشان پاداش میدهد.
به دنبال الماس
الماس مانند بیتکوین کمیاب است. آنها را نمیتوان جعل کرد، پیدا کردن آنها سخت است و همه یکی را میخواهند. تصور کنید که مشتری یک الماس با یک حداقل اندازۀ خاص میخواهد. اگر الماسی پیدا کردید که مطابق با نیاز باشد، پول دریافت میکنید. هر چه الماسها بزرگتر باشند، پیدا کردن آنها سخت تر است. اکنون، از آنجایی که الماسها بسیار کمیاب هستند، باید زمانی را صرف جمع آوری سنگها کنید و برای شکستن آنها تلاش کنید. این یک شانس قرعه کشی است – برخی از سنگها را دور میاندازید، در حالی که برخی دیگر میتوانند حاویِ الماس باشند.
گاهی اوقات، شما خوش شانس میشوید و اولین سنگ معدنی که وارد آن میشوید، اندازه مورد نیاز را برآورده میکند. در مواقع دیگر، برای پیدا کردن یک الماس کوچک، زمان زیادی طول میکشد. اما حتی اگر چندین الماس کوچک پیدا کنید، برای مشتری مهم نیست که اندازه هیچ یک از آنها مناسب نباشد. این نکته مهمی است که برای استخراج بیتکوین باید به آن اشاره کرد – اینکه کار جمع نمیشود. نتایج تا حد زیادی بر اساس شانس است. اما، هر چه سخت تر کار کنید، ممکن است خوش شانس تر شوید.
استخرهای استخراج
برخی از ماینرها متوجه میشوند که همه این کارها ممکن است با یک تلاش گروهی بهتر انجام شود، بنابراین با هم همکاری میکنند و گروههایی را تشکیل میدهند. آنها تصمیم میگیرند که اگر فردی در گروه الماسی به اندازه کافی بزرگ برای مشتری پیدا کند، بسته به میزان کاری که انجام دادهاند، کل گروه حقوق دریافت میکند. آنها کار انجام شده را با وزن کردن جداگانه الماسهای کوچکی که مردم میتوانستند در مقابل مجموع آنها بیابند، اندازهگیری میکنند.
در بیتکوین، ماینرها گرد هم میآیند تا استخرهای استخراج (گروههای استخراج) را به روشی مشابه تشکیل دهند. بسته به میزان کاری که ماینرها انجام دادهاند، پاداشهای بیتکوین در یک استخر استخراج توزیع میشود.
تنظیمِ سختی
همانطور که افراد بیشتری متوجه میشوند که برای جستجوی الماس پولی میتوان به دست آورد، تعداد کلی شرکتکنندگان افزایش مییابد، که در نتیجه احتمال پیدا کردن سریع الماسی با اندازه مناسب را افزایش میدهد.
خوب، فرض کنید که مشتری هر دو هفته یک بار یادداشت میکند که چقدر طول کشیده تا الماسی با اندازه مشخص پیدا کند. اگر تعداد افراد بیشتری کار کنند و به طور متوسط زمان کمتری برای یافتن الماس نیاز داشته باشند، در این صورت اندازه مورد نیاز برای الماس برای دو هفته آینده بزرگتر میشود. از آنجایی که الماسهای بزرگتر کمیابتر هستند، اگر اندازه مورد نیاز بزرگتر شود، پیدا کردن الماس بسیار سختتر میشود و بالعکس.
پروتکل بیتکوین دارای یک تنظیم سختی داخلی است. هر 20116 بلاک (حدوداً هر دو هفته)، دشواری استخراج بیتکوین تنظیم میشود زیرا ماینرهای بیشتری یا آنلاین میشوند یا آفلاین میشوند. اگر قدرت محاسباتی بیشتری برای حل کردن معادلۀ هش وجود داشته باشد، پیدا کردن یک راه حل برنده دشوارتر میشود. اگر ماینرها به دلایلی آفلاین شوند (مثلاً پس از اینکه کشور چین ماینرها را ممنوع کرد)، استخراج بیتکوین برای ماینرهایی که هنوز آنلاین هستند آسان تر میشود.
هدف این است که در نهایت تعادل پیدا کرده و بیتکوین جدید را با نرخ ثابت تولید کنیم (حدوداً ده دقیقه برای استخراج هر بلوک جدید). میتوانید نحوه تنظیم سختی را در اینجا ردیابی کنید:
فردا، در مورد اینکه استخراج بیتکوین چگونه به نظر میرسد و شبکه چگونه بیتکوین جدید را در طول زمان توزیع میکند، بیشتر توضیح خواهیم داد.